کیندلینگ الکتریکی، یکی از بهترین نمونه های آزمایشگاهی برای مطالعه بیماری صرع به ویژه صرع لوب گیجگاهی می باشد. متاسفانه، این مدل آزمایشگاهی با وجود مزیت های فراوان در مقایسه با مدلهای دیگر صرع، بسیار پرهزینه و وقت گیر می باشد. به عنوان مثال، برای انجام یک پژوهشی، در حدود 180 موش صحرائی نر، جراحی و الکترودگذاری شدند؛ که 30 درصد آنها " آستانه تخلیه متعاقب" مناسب را نشان دادند و برای اعمال تحریکات کیندلی و بررسی رفتارتشنجی انتخاب شدند.
به طور متوسط، مدت زمان مورد نیاز برای هر موش صحرائی حدود 20 ساعت می باشد؛ که صرف انجام جراحی و الکترودگذاری، تعیین آستانه، اعمال تحریکات کیندلی، ثبت رفتار تشنجی و انجام آزمونهای رفتاری(تعادل و حرکت) می شود. به علاوه، مدت زمان طولانی نگهداری و مراقبت از موشهای صحرائی نیز مزید علت می باشد.
با توجه به عوارض متعدد داروهای ضدتشنج، رویکرد درمانی جایگزین برای صرع و تشنج، استفاده از تحریک الکتریکی هسته های مغز با امواج بسامد پائین می باشد. برای ارزیابی اثربخشی LFS و داروهای ضدصرع، شاخص های تشنجی، رفتارهای حرکتی و شناختی در موشهای صحرائی مورد مطالعه قرار می گیرند.
لذا این پژوهش ها به دو بخش تقسیم می شود:
الف- بررسی شاخص های الکتروفیزیولوژیکی در طی مراحل کسب کیندلینگ
ب- مطالعه رفتارهای شناختی و حرکتی موشهای صحرائی غیرکیندل و کیندلی.
درباره این سایت