آموزش مبتنی بر تجربه در آزمایشگاه و طبیعت، بخش تفکیک ناپذیر آموزش علوم زیستی در مدارس و دانشگاه ها می باشد. ولی، عوامل مختلفی باعث عدم استقبال دبیران زیست شناسی از آموزش­های تجربی و گرایش شدید به آموزش­های کاملا نظری و شفاهی  شده است.

بدون شک، روند احیای فرایند آموزش صحیح زیست شناسی به کمک امکانات آزمایشگاهی،  بایستی بخش مهمی از برنامه های آموزشی حال و آینده کشور باشد. بنابراین با توجه به این که میهن ما، به دنبال دست یافتن به قله های علم و دانش و فنون علمی پیشرفته است، اهمیت آموزش تجربی و امکانات آزمایشگاهی صد چندان می شود.

البته به نظر می رسد،  بسیاری از دبیران زیست شناسی، ضعف سخت افزاری و یا فقدان امکانات آزمایشگاهی مناسب را دلیل اصلی محدویت آموزش تجربی در آزمایشگاه  معرفی می کنند. ولی در حقیقت، مواد و وسایل آزمایشگاهی (هر چند محدود)  بسیاری از مدارس و پژوهش سراهای دانش آموزی  برای انجام انبوهی از  فعالیت­های آموزشی  تجربی مناسب می باشد. به علاوه طبیعت غنی و متنوع ایران، آزمایشگاه بزرگ و گسترده ای است که فراروی ما به ودیعه نهاده شده است؛ و شناخت کامل و معرفی شایسته آن وظیفه همه دست اندرکاران آموزش، به ویژه دبیران زیست شناسی است، که به طور تخصصی و اصولی به این امر مهم همت گمارند.

بنابراین، با وجود اختلاف موجود بین امکانات آموزشی-آزمایشگاهی در مدارس کشور، دلائل نرم افزاری و فرهنگی ( که نقش مهم تری نیز دارند) در عدم استقبال و استفاده از آزمایشگاه­ها موثر می باشد. از طرف دیگر، تغییر برنامه آموزشی از ترمی به سالی-واحدی، با حذف واحد درسی آزمایشگاه زیست شناسی و برگزاری نامناسب و در نهایت لغو کلیه مسابقات آزمایشگاهی ضربه نهائی را بر پیکر نحیف فعالیت­های آزمایشگاهی مدارس وارد نموده است.

امیدواریم،  دبیران علوم پایه، در فرصت پیش آمده در نتیجه اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و برنامه جدید آموزشی این ضعف و نقص اساسی را بر طرف کنند.

دریافت

حجم: 232 کیلوبایت


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها